14. nóvember 2007

Smán hinna trúgjörnu

Jæja, Bastarðurinn er búinn að afneita mér einnig. Er ekki viss um Jón Örn og Hildi. En Bastarðurinn átti góða spretti. Ég verð að segja að virðing mín fyrir honum hefur vaxið. En nú er það búið. Að sið ÁBS tek ég því út síðustu færslu því hún er byggð á röngum upplýsingum.

„Ekki lýgur Mogginn“ hefur fengið nýja og dýpri merkingu. Það er synd að ÁBS og hjarðsveinn hans Eyvindur skyldu ekki sjá í gegnum þykka þvæluna í hinni meintu „opinberun“ minni vegna þess að hún birtist í Mogganum.

En það er dásamlegt að fylgjast með því hvernig hofmóðugt sært ljónið ÁBS reynir að verjast hinni óumflýjanlegu gagnsókn. Það dásamlegasta af þessu öllu er að það er öllum skítsama um þrætueplið. Hildi er alveg sama þótt ÁBS hafi hnoðast á sér einni og verið blindur fyrir sök allra annarra, þ.m.t. þeirrar, sem þetta skrifar. ÁBS er líka alveg sama þótt hann hafi hlaupið á sig. Ásgeiri er nákvæmlega sama um þetta allt, líka það að ÁBS og Hildur eru alltaf að rífast og að ÁBS hafi dregið lygina upp eftir mér. Það er öllum sama. En samt er slegist og drullukökum kastað úr hverju horni. Það er þykk (ég segi næstum kynferðisleg) spenna í loftinu milli ÁBS og Hildar (og Eyvindar jafnvel líka – þótt ég segi ekki í hvaða átt sú spenna beinist).

Það eina sem hefst úr þessu öllu er það að Dr. Gunna sárnaði fyrir hönd ÓS hve freklega var gengið framhjá honum í ritstjórninni og varði heiður hans sem gæðablóðið sem hann vafalaust er. Og það er rétt. Ég varð að skrá mannlega veru fyrir Ísnum hjá Stef. Aðeins ég, ÓS og Gunni vitum nákvæmlega hvert hlutverk ÓS er.

Hver veit kannski verður þetta opinberað að fullu seinna. En í bili mega þeir sem trúa því að Mengella sé ÓS trúa því. Þeir sem telja að Hildur sé hluti af Mengellu mega það. Þeir sem telja að Guttesen sé Mengella mega það. Þeir sem telja að Mengella sé ekki svo heimsk að fletta ofan af sjálfri sér fyrir Júróvisjón mega það. Þeir sem telja að ÓS viti meira um málið en hann lætur uppi hafa að öllum líkindum rétt fyrir sér.

12 ummæli:

Oskar Petur sagði...

Bíddubíddubíddu!!!

Hvert fór mótorhjóla-helmúttafærslan sem var hérna rétt áðan?!?

Nafnlaus sagði...

Hún er horfin einsog segir í greininni til að véla bastarðinn.

Það mætti uppfæra ellý-þjarkinn í StebbaFrþjark, þar sem einhver moggafrétt er tekinn og endurumorðuð. Smá útfærsluatriði.

Nafnlaus sagði...

[Pistillinn var óþarflega fullur af alhæfingum og satt að segja með þeim vitlausustu sem hér hafa birst.]


Enn um hnakkrottur
from Mengella by Mengella

Ruddarnir fara mikinn. Þórarinn Björn sýndi merkilega mikið hugrekki (og nokkuð snyrtilega útsjónarsemi) með því að gangast við færslunni minni um Skúla þótt hann hafi slegið einhverja varnagla um að mér væri ekki illa við vélhjólamenn almennt. Með því að gera sig nógu auman í þeirra augum og leyfa þeim að hæðast að sér og taka sig svo upp á hnakkadrambinu og kasta sér út – tappaði Doddi litli af belgjum reiðinnar hjá hnakkrottunum og þær langar ekki lengur að berj'ann.

Sem er synd.

Það eru bara tvær manngerðir sem eiga mótorhjól, hyski og dvergtyppi.

Hyskið er yngra (þótt miðað við tannheilsu teljist það til aldraðra), húðflúrað, illa menntað og heimskt.

Kvenhnakkrottur eru lauslátar, óvandvirkar í makavali, eiga börn sem taka rítalín og þær þeirra, sem ekki eru lesbíur, eru fastar í hálfraraldar gömlum kynjahlutverkum.

Karlhnakkrottuhyski er örum sett með vanvirka innkirtla- og heilastarfsemi. Eðlilegir hrollvaldar sprauta ekki nógu af hormónum úr nýrnahettum þeirra til að hafa sýnileg áhrif. Á 300 kílómetra hraða fá þeir fyrst ámóta kikk og venjuleg manneskja fær við að opna óvenju þykkt jólakort. Þeir telja þetta til marks um eigin hörku þegar raunin er eingöngu sú að þeir eru þróunarlegir eftirbátar annarra. Risaeðlur höfðu ámóta viðbrögð og þeir, það var hægt að saga af þeim halann áður en þær urðu varar við nokkuð. Vegna óheppilegrar öfugþróunar þessara skrípilda er lífstíll þeirra lífstíll neanderthalsmanna. Þeir sveipa sig leðri og þeysa gandreið á mikilli ferð. Rannsóknir á gröfum neanderthalsmanna sýna sömu beinbrot og meiðsl og hjá hnakkrottum. Vegna slakrar greindar og seinfærs andlegs ástands eru hnakkrottuhyskiskarlar fallistar í skólum og misheppnaðir fjölskyldumenn. Þeir geta ekkert sem krefst ígrundaðrar hugsunar en eru tilvaldir vinnuuxar. Í raun eru þeir skýrasta þróunarlega röksemdin fyrir þrælahaldi.

[mynd: http://bp2.blogger.com/_xPMHhuL4kIQ/Rzr3dKLSy3I/AAAAAAAAAaM/3mi0_ukXiXo/s400/bbb_2006_queen___king.jpg]

Dvergtyppi eru gránandi, belgmiklir karlar sem vilja gilja vinkonur dætra sinna (hyskið vill gilja dætur sínar og lætur það eftir sér og er hér veigamesti munur dvergtyppa og hyskis) en, stöðu sinnar vegna, þora ekki að láta það eftir sér. Þeir eru gjarnan vitsmunalegir jafnokar almennings að öllu leyti nema því að þeir eru með vanþroskaða sjálfsmynd. Þar sem þeir státa ekki af neinum andlegum framförum, að heitið getur, frá því á milli tektar og tvítugs leggja þeir ofuráherslu á hið holdlega. Þeir skammast sín fyrir hrumleikann og yngja sig upp með því að leita á mið hnakkrottanna. Aðal ástæðan er sú að þar mega þeir vera með hjálm og þannig geta þeir hulið ellimerkin. Í raun er afbrigðilega mikil kviðfita það eina sem greinir þessa menn frá hnakkrottum í útliti.

[mynd: http://bp3.blogger.com/_xPMHhuL4kIQ/Rzr3naLSy4I/AAAAAAAAAaU/U2JU3-7Yrgo/s400/Lone-Star-Biker-Rally30.jpg]

Þegar hnakkrotta deyr í slysi er ástæða til að harma það fyrir hönd fjölskyldunnar en fagna sérstaklega fyrir hönd erfðaefnisins. Það er líka ástæða til að hvetja alla bílstjóra til að gefa ekki þumlung eftir í umferðinni til þessara hrygðarmynda. Mætum þeim af öllu afli. Skriðþunginn og þróunin er með okkur í liði. Ef hnakkrotta er að troðast, þá er um að gera að sveigja fyrir hana. Ef hún kemur að gatnamótum á ólöglegum hraða kennir henni ekkert betur að hægja á sér en að rjúka í veg fyrir hana. Ef hægt er að mjaka hnakkrottu á gaddavírsgirðinguna rétt hjá Litlu-Kaffistofunni fást aukastig.

Athugasemdum eða kvörtunum skal komið til hnakkrottusérfræðings Mengelluritstjórnar, [Ruddaritskoðað]

Mengella sagði...

Þetta er nú ekki eins án myndanna.

Ágúst Borgþór sagði...

Það er svona álíka mikil kynferðisleg spenna á milli mín og Hildar og mín og Eyvindar. Þú getur þá getið þér til um spennustigið.

Annars býr maður sér til furðulegan sýndarveruleika með því að magna upp svona deilur því auðvitað er mér skísama um þetta. Þar hitturðu naglann á höfuðið og þekkir eflaust sjálfur - því væntanlega áttu þér heilmikið líf þar sem þú leiðir ekki einu sinni hugann að Mengellu.

Nafnlaus sagði...

"Það er svona álíka mikil kynferðisleg spenna á milli mín og Hildar og mín og Eyvindar. Þú getur þá getið þér til um spennustigið."

Vó! Háspenna!!

Getur verið kynferðisleg spenna ef bara annar aðilinn er spenntur?

Nafnlaus sagði...

mikið er ég glöð að ruddinn hefur haft fyrir því að taka afrit af þeim dásamlegu sannindum sem þú ritaðir um hnakkarotturnar í Ruddum. Sannari orð man ég ekki eftir því hafa lesið á ævinni. Með eindæmum góð skilgreining á tegundinni. Það sést best á spjallinu þeirra. Orð þeirra eru svo þrunginn heimsku og fávisku að jafnvel mongólítar skella upp úr við lesturinn.

kristian guttesen sagði...

http://guttesen.is/2007.html#um_sman_hinna_trugjornu

Hildur Lilliendahl sagði...

Er verið að gefa til kynna að ég sé ekki kynferðislega spennt fyrir ÁBS? Þvílík fásinna.

Óli Sindri sagði...

Þetta er reyndar sniðug kenning hjá Guttesen. Ekki alveg rétt - en sniðug.

Annars er þetta orðin frekar þreytulega umræða - var bráðskemmtileg aflestrar til að byrja með en hefur farið sídalandi (með örfáum undantekningum á borð við þátt ÁBS, sem hefur haldið þessu semi-skemmtilegu hingað til).

kristian guttesen sagði...

Kenningin hvarf, af því það er í tísku í bloggheimum. Og ég þaraðauki ekki löggiltur höfundur hennar. En það er eitthvað í þessu. Og verður áreiðanlega bók um trú, vantrú, rök og rökleysur.

Nafnlaus sagði...

Verst að það hvarf líka ágæt spurning um tengsl Björgólfa og Fáfnis. Svona fyrst verið var að ræða hjólarudda. Sú spurning hvarf bara með færslunni eins og þrír samkeppnisaðilar þeirra feðga í rússanna landi.