Að flengja þroskaheftar konur ... fast

Það er að mörgu leyti rökrétt að vana vangefna. Það er skynsemi í náttúrunni og mér er til efs að það hafi verið fyrr en frekar nýlega að vangefið fólk fór að hitta hvert annað í stað þess að vera tjóðrað við hestasteina hvert í sínu horni.

Fólk sem ekki kann að leysa hnút á auðvitað ekki að fjölga sér. Það er mjög tæpt að það eigi að njóta líkamlegs samneytis við aðrar manneskjur. Flest slíkt fólk mundi vafalaust una hag sínum vel við fjölbreytileg sjálfsfróunartilþrif á dauðum hlutum og einstaka skoltröku dýri.

Í dag er netið orðið svo einfalt að jafnvel vangefið fólk þvælist þar um, sjálfu sér til ævarandi háðungar að sjálfsögðu. Með tveim fingrum hnitar það hring yfir sér- og samhljóðum uns þokukennd hugsunin hefur hnoðað saman setningu eða tvær.

Svo er ýtt á Publish.

Það er illmögulegt fyrir Persónuvernd að loka á skrif þessa fólks. Þó eru ærin tilefni. Raunar er svo komið að fýsilegt verður að telja að stofna sérstaka netheima fyrir vangefna. Ég sé fyrir mér að forsíðu heimanna sé læst með nokkrum laufléttum spurningum sem öllum þarf að svara vitlaust til að fá aðgang.

Þar inni getur vangefið fólk haldið áfram að birta myndir af helbláum, andvana börnum sínum. Þar getur Tryllirinn haldið áfram að trúlofa sig á tveggja vikna fresti. Þar getur Korntoppurinn haldið áfram að spilla kvennamálum Tryllisins. Þar getur Jens Guð haldið áfram reyna að hylja það að hann rúnkar sér yfir afrekum Ed Geins og Ted Bundys.


Við hin verðum svo að læra að lifa án gullkorna eins og þessa úr væntanlegri bók Tryllisins, Hvernig gerirðu konurnar þínar hamingjusamar?:

Tryllirinn er að verða vel skafinn 127 kg að skjóðuþyngd og dömurnar hugsa sér gott til glóðarinnar. Spurning hvort að ég nenni eitthvað að æfa en þá helst til þess að auka flengingarkraftinn í bólinu :) Það eru tvær sem hafa kvartað yfir of miklum flengingarmætti en þá var þeim bara svarað að hætta þessu væli, það er annað hvort að gera það almennilega eða sleppa því …….