7. október 2008

Sporgöngumenn spörfugla

Íslendingur í útrás

Íslendingar eru, voru og munu alltaf vera ófærir um sjálfsbjörg. Þetta er einfalt genetískt dæmi. Þá skortir eirð til að draga fram lífið. Þeir ráfa um þar til þeir ramba fyrir ætternisstapa. Það er eitthvað að heilastarfseminni.

Á víkingaöld sigldum við til Bretlands, myrtum þar bændasyni og nauðguðum systrum þeirra.

Nú nauðgum við gírugum ellilífeyrisþegum, hverra áar kreistust úr sköpum téðra systra .

Árið 1262 missti þjóðin sjálfstæði sitt í skiptum fyrir vöruskipti við útlönd. Í dag endurtekur sagan sig. Í þetta skiptið ætlum við að gangast á hönd viðurstyggilegasta dofranum í ófríðum flokki þrjóta.

Maður verður að toppa sig.

Engin ummæli: