Fyrr má nú rota...
Leit inn á síðu Hlyns Hallssonar fjöllistamanns áðan og var vægast sagt brugðið.
Á forsíðunni má sjá unga stúlku með bleikt höfuðfat í velþekktri stellingu úr klámmyndum. Með munninn opinn býður hún lesendum af karlkyni að setja skaufa sína upp í sig.
Forsíðumyndin blandar saman sakleysi barnæskunnar (stúlkan er umkringd óspilltri náttúru) við tákn úr klámi (líkamsstellingin, opni munnurinn og bleika höfuðfatið). Útkoman verður hin saklausa hóra, hin hreina mey sem í einni svipan verður klámmyndadrottning. Er slík notkun á táknum, sem eru flestum fullorðnum vel kunnug, viðeigandi á síðu sem er ætluð almenningi?
Skilaboðin sem Hlynur sendir ungum stúlkum eru þessi: Verið undirgefnar kynlífsdúkkur.
17 ummæli:
Ég hélt að það væru allir búnir að gleyma þessum farsa.
Seint í þennan rass gripið hjá þér.
En, brandarinn er góður þótt hann sé útúrjaskaður.
Er ekki náttúran hin últimet hóra?
Það er sem ég segi. Fyrr má nú rota...
Nei, nú fórstu alveg yfir strikið, Óli. Þú verður kærður.
Og þú líka, Doddi.
Á ekkert að kæra mig?
Glæpaskáldið áskilur sér rétt til þess að skrifa um Dodda.
Ég kynntist þér, morgunstjarna, fyrst í kvöld. Mikið klæðir nafnleyndin þig vel. Mikið er uppörvandi að rekast á skrifandi manneskju á eyðimörk bloggsins.
Músin er byrjuð að naga.
Hahaha - þú ert yndisleg.
Hræðileg mynd! Verri en "2001: A Space Odyssey." Framtíðin anno 1968. Þessi mynd hefur víst unnið haug af verðlaunum. Byrjar annars mjög vel. Lofar góðu um framhaldið.
Apar sem smám saman læra að nota verkfæri, þróast dálitið og svo framvegis. Sjálfsagt er þetta á Apaplánetunni, nei segi bara svona. Svo finna aparnir eitthvað gjallarhorn í eyðimörk. Búmm, allt í einu kemur hljóð úr málmskrattanum og allir aparnir drepast. Og þetta er bara byrjunin.
Restin af myndinni er hörmung. Einhverjir geimfararar á leið til Apaplánettunnar. Þeir eru með gervigreindar tölvu sem byrjar að stúta geimförunum. Þetta endar svo með að fjármögnun myndarinnar þrýtur. Einhverjar málingarklessur
hist og pist yfir allan myndflötinn. Og svo er allt búið!
Tekur samt næstum tvo og hálfan tíma. Tími sem kemur aldrei aftur.
Tónlistinn var samt fín – þegar það var tónlist. Í mesta lagi korter.
Það sem mesta athygli vakti í réttarsalnum var rauður, fleginn kjóll sem fór Mengellu einkar vel þar sem hún sat fremur sakbitin á svip í stóli sakborningsins og brjóstaskoran kallaðist skemmtilega á við kollvikin. "Þetta er kyndug kona," hugsaði einn kviðdómenda. "Hefði ég vitað að ekki þyrfti annað en að fletta upp í símaskránni...! En hverjum átti að detta í hug að það væri í alvöru til kona sem héti Mengella Sigurðardóttir og ætti heima í Fellunum?" Kviðdómurinn setti upp þolinmóðan svip meðan á útskýringum Mengellu stóð en engum meðlimanna hafði komið til hugar að svo lítið heimspekilegt bil skildi að saknæmt og ómerkilegt níð og traustabresti í karakter eins og Mengella hélt fram og enginn þeirra lagði sérlegan trúnað á það. Tilvitnanir hennar í einhvern franskan blóðrunkandi rithöfundadjöful bættu ekki úr skák. "En kjóllinn stendur fyrir sínu, maður," hugsaði kviðdómandinn.
Hver er munurinn á því að vera fjöllistamaður og listamaður?
Það eru ekki kviðdómar í íslenzkum sakamálum.
við erum öll fjöllistamenn.
Hvað með þá félaga Alfreð og Emil?
"Du och jag Alfred. Du och jag."
Alltaf einhver undirliggjandi tónn í þessari setningu. Alltaf eitthvað undirliggjandi ...
Mikið eru hér margar athugasemdir frá Mengellu. Enda grínið gamalt og útvatnað í þetta sinn.
Tjah. Nú veit ég ekki. En hvaða skilaboð sendir þá Snilldin, það er kvenskáld Mengellu-hópsins, með því að totta sleikjó á forsíðunni hjá sér! Ætlarðu ekki að gefa okkur þitt hnyttna álit á því?
Ojj, er hún að reykja á meðan hún sígur sleikjó? Eða er það kannski pómó?
Skrifa ummæli