Kvalir

Ég ætlaði ekki að snerta á klámráðstefnumálinu en það er bara svo einstakt, svo upplýsandi, svo snilldarlega dæmigert - að ég get ekki annað.

Málið snýst um það að nokkrir uppblásnir belgfiskar þurfa endilega að veifa gildismati sínu framan í heiminn. Alveg eins og fiskar af skyldum tegundum þurfa reglulega að veifa sínu gildismati framan í okkur. Við köllum slíkt fólk einfeldninga. Ekki vegna þess að það hafi alrangt fyrir sér. Heldur vegna þess að hugur þess fyllist þoku og það hættir að sjá landamerki þegar móðurinn rennur á það.

Vísindin benda á með nokkuð sannfærandi hætti að hvalir hafi af því nokkurn ama að vera eltir uppi og drepnir. Að áþján þeirra sé öflugri og að þeir líði á stundum meiri kvalir en til að mynda kettlingahópur sem er gufusoðinn í stórum potti.

Fæstir sjá því húmorinn í því þegar við dulbúum hvaveiðiskip sem hvalaskoðunarskip og laumumst út á sjó með brauðmola handa hrefnunum. Svo þegar þær líta upp úr hafinu til að blikka lítið takk fyrir greiðann, dúndrum við sprengioddi í augað á þeim.

Hvalavinir um allan heim fordæma Íslendinga sem blóðþyrsta villimenn og kannibala. Í hugum þeirra erum við viðbjóðslegt grútarhyski sem myrðir saklaus og gæf dýr vegna blöndu af meinfýsni og forvitni.

Og Íslendingar rísa upp og þreyta lýðinn með smáatriðum og staðreyndarunum sem engan sannfæra um neitt, nema þá okkur sjálf um það að hvalavinir séu illa upplýstir.

En svo er hanskinn settur á hina hendina. Til Íslands koma klámkóngar. Og þjóðin lætur sig ekki muna um að setja upp vandlætingasvip og fordæmingarviðlagið fer að óma. Börnum er nauðgað. Það heitir klám. Konur eru seldar mansali og látnar leika í klámi. Hingað er að koma fólk með tengsl við klám. Það er því augljóst að börn og þrælar koma á einhvern hátt við sögu.

Og þótt svo væri ekki, er fyrir neðan virðingu almennilegrar manneskju að svo mikið sem skáskjóta öðru auganu í átt að klámmynd.

Einstaka rödd kemur þó til varnar kláminu. Það er helst fólk eins og ÁBS, stórnotandi á klámi sjálfur og sá maður íslenskur sem hefur framkallað flest sáðlát einmana öryrkja með textum sínum.

Ég vil gera eftirfarandi tillögu: Ég vil senda íslensku klámandstæðingana út í heim og banna þeim að snúa aftur fyrr en þeir hafa frelsað síðustu, tannlausu krakkhóruna sem hangir fyrir utan McDonalds úr viðjum kynlífsiðnaðarins. Í staðinn fáum við hvala- og dýravini af öllum stærðum og gerðum til Íslands.

Belgfiskarnir útlensku mega svo andskotast hér á landi eins og þeir vilja. Og við Íslendingar getum andað léttar, vitandi það að við græddum á skiptunum.