Nóg komið af helvítis barlómi
Hvurslags þvæla er það að láta úrkynjuðustu þjóð veraldar beygja okkur í duftið? Hvers vegna læðast allir Íslendingar eftir syllum á sautjándu hæð með myllustein bundinn um hálsinn? Þurfum við að skammast okkar?
Ehh...
Er einhver nauðsyn að horfast í augu við þá skömm?
Nei, svo sannarlega ekki!
Nú er tími samstöðu runninn upp. Út með Brúnastaði, inn með Hriflu.
Þótt það taki okkur ellefuhundruð ár að borga Tjallanum aurinn sinn til baka, þá getum við gert það með bros á vör í fullvissu þess að fyrir álíka löngu síðan rændum við langalangalangalangalangalangalangalangalangaömmusystrum þeirra - og borguðum ekki krónu.
Hlustið á hinn nýja þjóðsöng, hallið ykkur fram, grípið um kálfana og hugsið um Ísland á meðan kámugar kjúkur Kalla frænda róta eftir síðustu aurunum sem þið földuð í ristilfellingunum. Við getum þó alltaf ornað okkur við það að það er umtalsvert skárra að vera blankur Íslendingur en auðugur Breti.
Koma svo!
Ehhh...
2 ummæli:
einmitt . hættum að væla . höfum aldrei gert neitt annað . gerum eitthvað nýtt
Það er heiðvirðara að vera ræningi en að vera þjófur.
Gerum víkingasveitina út og sendum hana þangað sem Bjöggarnir og Hannes Smárason og hinir halda sig og látum þá hósta upp öllum verðmætum sem þeir geta.
Síðan ættum við að fara í alvöru strandhögg og tæma nokkra banka á Cayman- og Jómfrúreyjum.
Orðspor okkar yrði ekki verra en það er þegar.
Skrifa ummæli